بیوگرافی بنیامین نتانیاهو – Benjamin Netanyahu
بنیامین نتانیاهو Benjamin Netanyahu از چهرههای مطرح و بحثبرانگیز عرصه سیاسی اسرائیل به شمار میرود که سالها در رأس قدرت این کشور قرار داشته است. در این نوشته با وب سایت مجله خبری لیگ برتر ایران همراه ما بمانید.
نام کامل | بنیامین نتانیاهو |
---|---|
تاریخ تولد | ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ (۷۵ ساله) |
محل تولد | تلآویو، اسرائیل |
ملیت | یهودیان اروپای شرقی |
تعداد فرزندان | ۳ |
عنوان | نخستوزیر اسرائیل |
قد | ۱.۸۰ سانتیمتر |
تعداد ازدواج ها | ۳ |
همسر فعلی | سارا بنآرتزی |
بیوگرافی بنیامین نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو، سیاستمداری برجسته و تأثیرگذار در تاریخ معاصر اسرائیل، متولد ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ در شهر تلآویو است. او که با نام مستعار «بیبی» نیز شناخته میشود، از سال ۲۰۲۲ تاکنون بار دیگر سکان نخستوزیری اسرائیل را در اختیار دارد.
این سومین دوره نخستوزیری اوست؛ پیش از این، از سال ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ و سپس از ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱ در این مقام حضور داشتهاست. با بیش از ۱۷ سال حضور در این سمت، نام او در صدر فهرست طولانیترین دوران نخستوزیری اسرائیل قرار دارد.
نتانیاهو در خانوادهای یهودی و سکولار رشد کرد. دوران کودکیاش را میان بیتالمقدس غربی و ایالات متحده سپری کرد. در سال ۱۹۶۷ به اسرائیل بازگشت و به ارتش پیوست. خدمت نظامی او در یگان ویژه «سایرت متکل» آغاز شد و تا درجه کاپیتانی ادامه یافت. وی در پایان با درجه افتخاری از ارتش مرخص شد.
پس از پایان خدمت، بار دیگر به آمریکا رفت و در مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) تحصیل کرد. سپس وارد عرصه مشاوره در شرکت بوستون شد. بازگشتش به اسرائیل در سال ۱۹۷۸ با تأسیس مؤسسه ضدتروریسمی به نام «یوناتان نتانیاهو» همراه بود. از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸ نیز نماینده اسرائیل در سازمان ملل متحد بود و نقش مهمی در دیپلماسی این کشور ایفا کرد.
بنیامین نتانیاهو کیست
نخستوزیر اسرائیل
پرتره رسمی، ۲۰۲۳
سمت فعلی: نخستوزیر اسرائیل
آغاز به کار: ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲
رئیسجمهور: اسحاق هرتزوگ
معاون: یاریو لوین
پیش از او: یائیر لاپید
متولد : ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ (۷۵ ساله)
محل تولد : در تلآویو، اسرائیل
قد بنیامین نتانیاهو
قد بنیامین نتانیاهو ۱.۸۰ متر هست.
سن بنیامین نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو که در ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ در تلآویو متولد شده، هماکنون ۷۵ ساله است (تا تاریخ امروز، ۲۳ ژوئن ۲۰۲۵) .
بنیامین نتانیاهو چه کسی هست
بنیامین نتانیاهو، از چهرههای تأثیرگذار در سیاست اسرائیل، بیش از سه دهه است که رهبری حزب لیکود را بر عهده دارد. او همچنین در سه مقطع زمانی مختلف، نخستوزیر اسرائیل بوده و نقشی تعیینکننده در شکلدهی سیاستهای داخلی و خارجی این کشور ایفا کردهاست.
ملیت بنیامین نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو از شخصیتهای برجسته سیاسی اسرائیل است که در ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ در شهر تلآویو، که امروزه بهعنوان بخشی از کلانشهر تلآویو-یافا شناخته میشود، متولد شد.
اصالت بنیامین نتانیاهو
تبار بنیامین نتانیاهو در عمدهترین بخش، به جوامع یهودی اشکنازی، خاصه ساکنان پیشین اروپای شرقی بازمیگردد. جد پدری او، ناتان مایلیکوفسکی، در سال ۱۸۷۹ در محدودهای از امپراتوری روسیه که امروزه بهعنوان کشور بلاروس شناخته میشود، زاده شد و در ادامه به همراه خانوادهاش رهسپار فلسطین شد.
پدر او، بنزیون نتانیاهو، که در شهر ورشو چشم به جهان گشود و نام خانوادگیاش در اصل مایلیکوفسکی بود، از چهرههای شاخص در حوزه تاریخنگاری یهود محسوب میشود. وی در پی مهاجرت به فلسطین، نام خانوادگی خود را به «نتانیاهو» برگزید.
مادر نتانیاهو، زیلا سگال، از خانوادهای یهودی با ریشههایی در لیتوانی و ایالات متحده آمریکا برخاسته بود. افزون بر این، طبق نتایج یک آزمایش ژنتیکی و به تصریح خود نتانیاهو، وی دارای بخشی از تبار سفاردی نیز هست که به یهودیان اسپانیاییتبار بازمیگردد.
پیج اینستاگرام بنیامین نتانیاهو
آدرس پیج بنیامین نتانیاهو در شبکه اجتماعی اینستاگرام: b.netanyahu@
فیسبوک بنیامین نتانیاهو
آدرس پیج بنیامین نتانیاهو در شبکه اجتماعی فیسبوک: Benjamin Netanyahu@
توییتر بنیامین نتانیاهو
آدرس پیج بنیامین نتانیاهو در شبکه اجتماعی توییتر: netanyahu@
اطلاعات بنیامین نتانیاهو
در سالهای ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۸، نتانیاهو در شرکت «بوستون کنسالتینگ گروپ» به عنوان مشاور اقتصادی فعالیت داشت. او در این مدت با میت رامنی همکاری کرد و این همکاری به دوستی نزدیک و ماندگار تبدیل شد.
رامنی نتانیاهو را فردی با «شخصیت قوی و دیدگاه متمایز» توصیف نمود و بر شباهت دیدگاهها و تجربیاتشان تأکید کرد. نتانیاهو نیز ارتباط خوب خود با رامنی را ناشی از آموزش فشرده این شرکت دانست.
بنیامین نتانیاهو اسرائیل
در سال ۱۹۷۸، نتانیاهو به کشور اسرائیل بازگشت و بین سالهای ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۰ ریاست مؤسسه غیر دولتی ضدتروریسم «یوناتان نتانیاهو» را برعهده داشت، مؤسسهای که به مطالعه و تحلیل تروریسم میپرداخت و چندین همایش بینالمللی برگزار کرد.
او سپس از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۲ مدیر بازاریابی شرکت «ریم اینداستریز» در اورشلیم بود و در همین دوره نخستین ارتباطات خود را با سیاستمداران اسرائیلی از جمله موشه آرنس شکل داد. موشه آرنس نتانیاهو را به عنوان معاون رئیس مأموریت سفارت اسرائیل در واشینگتن منصوب کرد و این سمت را او بین سالهای ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۴ برعهده داشت.
در جریان جنگ لبنان در سال ۱۹۸۲، نتانیاهو به خدمت ذخیره سایرت متکل فراخوانده شد، اما به جای حضور در میدان جنگ، با درخواست مرخصی در آمریکا ماند و به عنوان سخنگوی اسرائیل در قبال انتقادات بینالمللی از این جنگ فعالیت نمود.
همچنین او در این دوران سیستم روابط عمومی موثری در سفارت اسرائیل راهاندازی کرد. در نهایت، از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸، نتانیاهو به عنوان سفیر اسرائیل در سازمان ملل فعالیت کرد و در این زمان با خاخام مناچم م. شنیرسون آشنا شد و وی را به عنوان «تأثیرگذارترین مرد زمان ما» توصیف کرد.
بنیامین نتانیاهو رهبر اپوزیسیون
بنیامین نتانیاهو پیش از انتخابات ۱۹۸۸ به اسرائیل بازگشت و به حزب لیکود پیوست و به عنوان نماینده کنست دوازدهم انتخاب گردید. در زمان جنگ خلیج فارس، وی سخنگوی اصلی اسرائیل در رسانههای بینالمللی بود و در کنفرانس مادرید ۱۹۹۱ به عنوان عضو هیئت نمایندگی کشورش شرکت کرد.
پس از شکست حزب لیکود در انتخابات ۱۹۹۲، نتانیاهو در انتخابات درونحزبی سال ۱۹۹۳ پیروز شد و رهبری حزب را به دست گرفت. در این دوران، روابط او با دیوید لوی، معاون وزیر امور خارجه، به دلیل رقابتهای سیاسی، پرتنش بود. آریل شارون که رقیب رهبری حزب بود، به سرعت انصراف داد و ییتسحاق شامیر پس از شکست حزب از عرصه سیاست کنارهگیری کرد.
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر
ترور ییتسحاق رابین باعث شد شیمون پرز انتخابات زودهنگامی را برای ادامه روند صلح برگزار کند. در انتخابات مستقیم نخستوزیری ۱۹۹۶، بنیامین نتانیاهو نامزد حزب لیکود بود و با حمایت آرثر فینکلستین کمپین موفقی به راه انداخت. نتانیاهو که در ابتدا رقیب پرز، محبوبتر بود، توانست پیروز شود و به جوانترین نخستوزیر تاریخ اسرائیل تبدیل گردد.
سقوط پرز ناشی از افزایش حملات بمبگذاری انتحاری فلسطینیها در مارس ۱۹۹۶ بود که دولت او قادر به مقابله نبود. نتانیاهو با شعار «برای صلحی امن» به پیروزی رسید اما برای تشکیل دولت به ائتلاف با احزاب ultra-Orthodox نیاز داشت.
بنیامین نتانیاهو نخستوزیر اسرائیل
بنیامین نتانیاهو پس از کسب پیروزی در انتخابات ۱۹۹۶ به نخستوزیری اسرائیل رسید و در برابر حملات انتحاری فلسطینیان سیاستهای سختگیرانه امنیتی اتخاذ کرد. او اصول توافق اوسلو را نپذیرفت و بر این باور بود که ابتدا باید نشانههایی از حسننیت فلسطینیها مشاهده شود، هرچند روند صلح را متوقف نکرد.
در سال ۱۹۹۶، با تصمیم نتانیاهو و شهردار اورشلیم، تونل دیوار غربی باز شد که به ناآرامیها و کشته شدن چند نفر انجامید. در سپتامبر همان سال، وی با یاسر عرفات ملاقات و مذاکراتی را آغاز کرد که منجر به امضای پروتکل الخلیل در ژانویه ۱۹۹۷ شد، که بخشهایی از الخلیل را به تشکیلات خودگردان فلسطینی واگذار کرد.
در سال ۱۹۹۸، یادداشت تفاهم ووی ریور بین نتانیاهو و عرفات امضا و توسط کنست تصویب شد که گامهای اجرایی توافق موقت ۱۹۹۵ را مشخص میکرد. در سال ۱۹۹۷، نتانیاهو عملیات ناموفق موساد برای ترور خالد مشعل را تأیید کرد که روابط با اردن را متشنج ساخت.
وی اصلاحات اقتصادی مهمی شامل آزادسازی بازار و فروش سهام دولت در بانکها انجام داد. هرچند دوران نخستوزیری وی با اتهامات فساد و انتقادات سیاسی همراه بود، به دلیل کمبود مدارک، پروندهها به محاکمه نرسیدند. سیاست «سه نه» نتانیاهو عبارت بود از: نه به عقبنشینی از بلندیهای جولان، نه به مذاکره درباره وضعیت اورشلیم و نه به ورود به مذاکرات با پیششرطها.
نتانیاهو حماس
در نزدیکی انتخابات ۱۹۹۶ در اسرائیل، پس از ترور یحیی عیاش توسط شینبت، حماس حملات انتحاری متعددی را آغاز کرد. فرمانده جدید گردانهای قسام، محمد دیف، برنامهریزی بمبگذاریهای گسترده و پیچیدهای در تلآویو و اورشلیم را برعهده داشت.
حمایت مالی و آموزشی این حملات توسط سوریه و ایران انجام شد و حزبالله نیز به دستور وزیر دفاع سوریه در همکاری با حماس بود؛ تعدادی از عاملان نیز در ایران آموزش دیدند. خانوادههای قربانیان آمریکایی علیه مقامات ایرانی و سوری شکایت کردند. ناتوانی سرویسهای امنیتی اسرائیل در مقابله با این حملات باعث کاهش محبوبیت شیمون پرز شد.
در این شرایط، نتانیاهو که مخالف توافقات اوسلو بود، توانست در انتخابات ۱۹۹۶ با اختلاف اندکی پیروز شود. موج حملات انتحاری در ماههای فوریه و مارس نتایج نظرسنجیها را به نفع حزب لیکود تغییر داد. پس از انتخابات، حملات تقریبا برای یک سال متوقف شد که برخی آن را نتیجه تلاشهای عرفات میدانستند و عدهای دیگر معتقد بودند که حماس با روی کار آمدن نتانیاهو به هدف خود یعنی توقف روند صلح رسیده است.
نتانیاهو حزبالله
علی فلاحتیان، وزیر اطلاعات ایران در سال ۱۹۹۷، دستور داد تا حملات حماس برای ایجاد اختلال در روند صلح از سر گرفته شود. خالد مشعل با همراهی محمود ابو حنود، دو بمبگذاری کشنده را در بازار مهانه یهودا و خیابان بن یهودا در اورشلیم انجام داد که ۲۱ نفر کشته شدند.
در پی تلاش ناموفق موساد برای ترور مشعل، دو مامور اسرائیلی دستگیر شدند و با تحویل داروی آنتیدوت آزاد شدند؛ اردن آزادی سایر ماموران را منوط به آزادی احمد یاسین کرد. در همان روز، حزبالله عملیاتی کمینگونه را علیه نیروهای ویژه اسرائیل در جنوب لبنان اجرا کرد که طی آن ۱۲ سرباز اسرائیلی کشته شدند.
در سال ۱۹۹۸، بقایای این سربازان با ۶۵ زندانی لبنانی و اجساد مبارزان حزبالله مبادله شد که جسد هادی نصرالله، پسر رهبر حزبالله، نیز بازگردانده شد. نتانیاهو این حوادث را یکی از بدترین فجایع امنیتی اسرائیل توصیف کرد.
ناکامی در مقابله با حماس و حزبالله و آزادی چهرههای برجسته فلسطینی و لبنانی، وجهه امنیتی او را تضعیف و شک و تردید نسبت به سیاستهای سختگیرانهاش را افزایش داد. این وقایع از دلایل اصلی شکست نتانیاهو در انتخابات ۱۹۹۹ بودند.
بنیامین نتانیاهو سیاست
پس از شکست در انتخابات ۱۹۹۹، بنیامین نتانیاهو مدتی از سیاست کناره گرفت و در بخش خصوصی فعالیت کرد. او پس از شکست در برابر اهود باراک، به عنوان مشاور در حوزه ارتباطات مشغول شد. با سقوط دولت باراک، برنامه بازگشت به سیاست را داشت، ولی در انتخابات ۲۰۰۱ شرکت نکرد و آریل شارون نخستوزیر شد.
در سال ۲۰۰۲، نتانیاهو وزیر خارجه کابینه شارون گردید و برای رهبری حزب لیکود با او رقابت کرد، اما شکست خورد. سخنرانیهای او در کانادا و آمریکا با اعتراضات گستردهای مواجه شد؛ یکی از این سخنرانیها در دانشگاه کنکوردیا به طور کامل لغو شد. همچنین در سپتامبر ۲۰۰۲، در کنگره آمریکا از حمله به عراق حمایت کرد و اظهار داشت که برکناری صدام تأثیرات مثبتی در منطقه به همراه خواهد داشت.
بنیامین نتانیاهو وزیر
در سال ۲۰۰۳، بنیامین نتانیاهو به عنوان وزیر دارایی توسط آریل شارون منصوب شد، که برخی این انتصاب را تلاشی برای محدود کردن قدرت سیاسی او تلقی کردند. نتانیاهو اصلاحات اقتصادی گستردهای را به اجرا گذاشت که شامل کاهش مالیاتها، خصوصیسازی، کوچکسازی دولت و کنترل کسری بودجه بود.
اگرچه این اصلاحات از سوی چپ و برخی اعضای حزب لیکود مورد انتقاد قرار گرفت، اما موجب رشد اقتصادی و کاهش بیکاری شد. او به ویژه برای کاهش وابستگی به کمکهای اجتماعی و گسترش فضای رقابتی اقتصادی، مورد تحسین قرار گرفت و عنوان «معمار معجزه اقتصادی» به او داده شد.
در سال ۲۰۰۵، به دلیل مخالفت با طرح خروج از غزه، ابتدا تهدید به استعفا کرد و سپس در ۷ اوت استعفا داد، پس از آنکه همهپرسی برگزار نشد.
بنیامین نتانیاهو حزب لیکود
بعد از آنکه آریل شارون حزب لیکود را ترک و حزب کادیما را تأسیس کرد، بنیامین نتانیاهو بار دیگر برای رهبری لیکود رقابت کرد و در ۲۰ دسامبر ۲۰۰۵ با کسب ۴۷ درصد آراء، ریاست حزب را به دست آورد. پس از عملکرد نامطلوب لیکود در انتخابات ۲۰۰۶، وی به عنوان رهبر اپوزیسیون فعالیت کرد.
در انتخابات داخلی ۲۰۰۷ با اختلاف زیاد مجدداً رهبری حزب را حفظ نمود و مخالفت خود را با آتشبس با حماس اعلام کرد. پس از استعفای اولمرت و ناکامی تزیپی لیونی در تشکیل دولت، انتخابات زودهنگام فوریه ۲۰۰۹ برگزار شد.
اگرچه کادیما یک کرسی بیشتر از لیکود داشت، نتانیاهو حمایت اکثریت جناح راست کنست را جلب کرد و مأمور تشکیل دولت شد. او با همکاری حزب کارگر به رهبری اهود باراک، ائتلافی میانهرو تشکیل داد و دولت سیودوم در ۳۱ مارس ۲۰۰۹ سوگند یاد کرد.
بنیامین نتانیاهو فلسطین
با آغاز دولت جدید اسرائیل به رهبری بنیامین نتانیاهو در سال ۲۰۰۹، روابط پیچیدهای میان اسرائیل، فلسطینیان و جامعه جهانی شکل گرفت. وزیر خارجه آمریکا، هیلاری کلینتون، از تشکیل دولت فلسطینی حمایت میکرد، اما نتانیاهو شرط به رسمیت شناختن اسرائیل به عنوان «دولت یهودی» را به عنوان یکی از شروط اصلی مذاکرات مطرح کرد.
پس از سخنرانی باراک اوباما در قاهره و تأکید وی بر رد شهرکسازیهای اسرائیل، نتانیاهو با حمایت مشروط از دولت فلسطینی غیرنظامی، خواهان باقی ماندن اورشلیم به عنوان پایتخت متحد اسرائیل شد و شروط سختگیرانهای مثل ممنوعیت ارتش فلسطینی و عدم بازگشت آوارگان را مطرح کرد که فلسطینیان را نسبت به آینده مذاکرات بدبین کرد.
دولت وی در همین زمان اقداماتی مثل حذف گیتهای کرانه باختری و پذیرش ابتکار صلح عربی انجام داد، اما ساخت شهرکها همچنان ادامه داشت و اعتراضهای بینالمللی را به دنبال داشت. روابط با آمریکا گاهی تنشآلود بود؛ مثلاً سفر مخفی به مسکو برای جلوگیری از فروش سامانه موشکی به ایران و انتقاد وزیر دفاع پیشین آمریکا. در داخل کشور، اعتراضات گسترده علیه گرانی هزینهها منجر به ایجاد کمیته تراژتنبرگ و اصلاحاتی تدریجی شد.
همچنین در حوزه فناوری، پروژههایی مانند شبکه فیبر نوری تصویب گردید. از نظر سیاسی، نتانیاهو و لیبرمن احزاب خود را برای انتخابات ۲۰۱۳ ادغام کردند و نتانیاهو در سال ۲۰۱۲ رسماً حق فلسطینیان به داشتن دولت را پذیرفت، هرچند با تأکید بر غیرنظامی بودن. این دوره نشانگر تلاش نتانیاهو برای حفظ امنیت و جایگاه اسرائیل بود، هرچند با چالشهای مهم داخلی و بینالمللی همراه بود.
تشکیل دولت نتانیاهو
در انتخابات ۲۰۱۳، ائتلاف تحت رهبری نتانیاهو با کاهش ۱۱ کرسی وارد کنست شد. با این حال، رئیسجمهور شیمون پرز او را برای تشکیل دولت سی و سوم مأمور کرد. این ائتلاف شامل حزبهای یش عتید، هبوعه یهودی و هتنوع بود و طبق درخواست دو حزب یش عتید و هبوعه یهودی، احزاب اولترا-ارتدوکس از دولت کنار گذاشته شدند.
سیاستهای اقتصادی نتانیاهو
در راستای ادامه سیاستهای اقتصادی آزادسازی، نتانیاهو در دسامبر ۲۰۱۳ قانونی به نام قانون تمرکز کسبوکار را به تصویب رساند که با هدف افزایش رقابت، کاهش قیمتها و کاهش نابرابری درآمد طراحی شده بود.
این قانون ساختارهای چندلایه شرکتی را ممنوع کرد تا جلوی انحصار و سوءاستفادههای قیمتی گرفته شود. به علاوه، او کمپینی برای خصوصیسازی بنادر و کاهش انحصار در اداره آنها آغاز نمود و وعده داد بوروکراسی و مقررات زائد را کاهش دهد تا به صنایع فشار کمتری وارد شود.
روابط نتانیاهو با فلسطینیها
نتانیاهو تشکیل دولت وحدت میان حماس و تشکیلات خودگردان را شدیداً محکوم کرد و حماس را مسئول ربایش و قتل سه نوجوان اسرائیلی در ژوئن ۲۰۱۴ معرفی نمود. به دنبال آن، عملیات وسیعی در کرانه باختری علیه اعضای حماس انجام شد و سپس حملات گستردهای به غزه آغاز گردید.
با افزایش حملات موشکی از غزه، عملیات «لبه محافظ» در تابستان ۲۰۱۴ شروع شد. در مصاحبهای با CNN، وی حماس را «تروریستهای نسلکُش» خواند و نسبت به احتمال وقوع «انتفاضه سوم» هشدار داد.
رابطه نتانیاهو با آمریکا
در اکتبر ۲۰۱۴، قانونی برای خصوصیسازی شرکتهای دولتی و کاهش فساد تصویب شد. نتانیاهو به انتقادهای آمریکا در خصوص شهرکسازیها واکنش تندی نشان داد و این انتقادها را مخالف «ارزشهای آمریکایی» خواند.
همین امر موجب شد روابط او با دولت اوباما به نقطهای بحرانی برسد. در دسامبر ۲۰۱۴، پس از برکناری وزیر اقتصاد یایر لاپید و وزیر دادگستری تزپی لیونی، دولت او منحل شد و انتخابات زودهنگام برگزار گردید.
نتانیاهو سخنرانی در کنگره آمریکا
نتانیاهو در مارس ۲۰۱۵ برای سومین بار به کنگره آمریکا سخنرانی کرد؛ سخنرانیای که بدون هماهنگی با دولت اوباما برگزار شد و با موجی از انتقادات همراه گردید. وی در این سخنرانی به مخالفت با مذاکرات هستهای ایران پرداخت و خواستار اعمال تحریمهای شدیدتر شد. همچنین، ادعای نمایندگی همه یهودیان جهان را مطرح کرد که از سوی بسیاری از یهودیان آمریکایی رد شد.
نتانیاهو انتخابات ۲۰۱۵
حزب لیکود به رهبری نتانیاهو در انتخابات ۲۰۱۵ با کسب ۳۰ کرسی، بیشترین کرسیها را در کنست به دست آورد. رئیسجمهور ریولین به او فرصت داد تا ائتلافی تشکیل دهد و نتانیاهو توانست با حزبهای هبوعه یهودی، یهودیت متحد تورا، کولانو و شاس ائتلاف کند. در مه ۲۰۱۵، نتانیاهو اعلام کرد که برای اولین بار در انتخابات دوره پنجم نخستوزیری شرکت خواهد کرد.
سیاستهای اقتصادی نتانیاهو
در آگوست ۲۰۱۵، بودجهای برای دو سال به تصویب رسید که شامل اصلاحاتی در حوزه کشاورزی، کاهش تعرفههای واردات برای پایین آوردن قیمت مواد غذایی، تسهیل فرآیندهای ساختوساز جهت کاهش هزینه مسکن و تسریع پروژههای زیرساختی بود. اصلاحات مالیاتی نیز به منظور افزایش رقابت و کاهش هزینههای خدمات مالی در دستور کار قرار گرفت، هرچند برخی اصلاحات کشاورزی حذف شدند.
جنجالهای سیاسی نتانیاهو
در اکتبر ۲۰۱۵، بنیامین نتانیاهو اظهارنظری جنجالی داشت و مدعی شد مفتی اعظم قدس، حاج امین الحسینی، ایده نسلکشی یهودیان را به هیتلر ارائه داده است؛ ادعایی که از سوی تاریخنگاران و دولت آلمان تکذیب شد. این اظهار نظر با واکنشهای تند و انتقادهای گسترده جامعه علمی و سیاسی روبرو گردید و برخی آن را انکار هولوکاست تلقی کردند.
مسائل دینی نتانیاهو
در مارس ۲۰۱۶، تصمیم دولت برای به رسمیت شناختن فضای عبادت غیر ارتدوکس در دیوار غربی باعث تهدید اعضای یهودیان اولترا-ارتدوکس و بروز تنش در ائتلاف دولتی شد.
روابط بینالمللی نتانیاهو
در دسامبر ۲۰۱۶، قطعنامه ۲۳۳۴ شورای امنیت سازمان ملل درباره شهرکسازیهای اسرائیل با رای ممتنع آمریکا تصویب شد. نتانیاهو ضمن محکوم کردن قطعنامه و سخنرانی تند وزیر خارجه آمریکا، جان کری، پرداخت حق عضویت اسرائیل به سازمان ملل را متوقف کرد.
در فوریه ۲۰۱۷، او نخستین نخستوزیر اسرائیل بود که به استرالیا سفر رسمی داشت و با نخستوزیر مالکم ترنبول توافق دوجانبه امضا کرد. سپس در اکتبر ۲۰۱۷، اسرائیل به دلیل مواضع ضد اسرائیلی یونسکو را ترک نمود.
مسائل امنیتی و سیاست هستهای نتانیاهو
در آوریل ۲۰۱۸، نخستوزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، ادعا کرد که اسناد جدیدی از برنامه هستهای ایران در اختیار دارد که نشان میدهد تهران به تعهدات برجامی خود وفادار نبوده است. ایران این ادعاها را تبلیغاتی و فاقد اعتبار خواند. نتانیاهو همچنین از نشست تاریخی میان دونالد ترامپ و کیم جونگ اون حمایت کرد و آن را گامی مثبت برای ثبات منطقه شرق آسیا توصیف نمود.
اتهامات بنیامین نتانیاهو
در ژانویه ۲۰۱۷، بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر وقت اسرائیل، هدف تحقیقات پلیس اسرائیل در دو پرونده مهم موسوم به «پرونده ۱۰۰۰» و «پرونده ۲۰۰۰» قرار گرفت که این دو پرونده با یکدیگر نیز مرتبط شناخته شدهاند.
در پرونده ۱۰۰۰، وی متهم به دریافت امتیازات ناروا و هدایای غیرقانونی از چند بازرگان سرشناس، از جمله جیمز پکر، میلیاردر استرالیایی، و آرنون میلچان، تهیهکننده مشهور هالیوودی، شده است.
در پرونده ۲۰۰۰، اتهام اصلی نتانیاهو تلاش برای رسیدن به توافقی با آرنون موزس، ناشر گروه رسانهای یدیعوت آحرونوت، بود. طبق این اتهام، او درصدد کاهش نفوذ رقیب اصلی یدیعوت یعنی روزنامه اسرائیل هیوم در ازای دریافت پوشش رسانهای مطلوبتر در روزنامه موزس بوده است.
در اوت ۲۰۱۷، پلیس اسرائیل رسماً اعلام کرد که نتانیاهو مظنون به ارتکاب جرایم کلاهبرداری، خیانت در امانت و رشوهخواری در این دو پرونده است. این وضعیت زمانی جدیتر شد که آری هارو، رئیس سابق دفتر نخستوزیری، با مقامات قضایی همکاری کرد و در مقابل تخفیف مجازات خود، علیه نتانیاهو شهادت داد.
در فوریه ۲۰۱۸، پلیس اسرائیل به این نتیجه رسید که مدارک کافی برای اثبات اتهامات مطرحشده علیه نخستوزیر وجود دارد و به همین دلیل توصیه کرد که علیه او کیفرخواست کیفری صادر شود. با این حال، نتانیاهو تمامی این اتهامات را رد کرد و آنها را بیاساس خواند.
در نوامبر ۲۰۱۸، مدیر کل بخش جرایم اقتصادی اسرائیل نیز با نظر پلیس موافقت کرد و اعلام کرد که صدور کیفرخواست در هر دو پرونده ضروری است. سپس در فوریه ۲۰۱۹، دادستان کل اسرائیل تصمیم خود را مبنی بر طرح اتهام در سه پرونده مختلف علیه نتانیاهو اعلام کرد.
سرانجام در نوامبر ۲۰۱۹، کیفرخواست رسمی علیه نتانیاهو صادر شد. طبق قانون، اگر وی در دادگاه مجرم شناخته شود، ممکن است تا ۱۰ سال به دلیل رشوهخواری و تا ۳ سال به خاطر کلاهبرداری و خیانت در امانت به زندان محکوم شود.
بدین ترتیب، نتانیاهو نخستین نخستوزیر در تاریخ اسرائیل شد که در دوران تصدی خود با کیفرخواست رسمی و اتهامات کیفری مواجه میشود. در پی صدور کیفرخواست، او اعلام کرد که برخی از مسئولیتهای خود در وزارتخانههای کشاورزی، بهداشت، امور اجتماعی و امور دیاسپورا را ترک خواهد کرد تا با الزامات قانونی مطابقت داشته باشد. با این حال، موضوع الزام قانونی نخستوزیر به استعفا در صورت صدور کیفرخواست، همچنان در دادگاههای اسرائیل در حال بررسی است.
محاکمه کیفری نتانیاهو قرار بود در ماه مه ۲۰۲۰ آغاز شود، اما با شیوع ویروس کرونا به تعویق افتاد. روند دادرسی و جلسات دادگاه تا آوریل ۲۰۲۳ همچنان ادامه داشت.
عملیات نظامی بنیامین نتانیاهو
بازگشت دوباره نتانیاهو به قدرت؛ پایانی پرچالش برای یک دوره تاریخی
در ۱۷ مه ۲۰۲۰، بنیامین نتانیاهو برای پنجمین بار به عنوان نخستوزیر اسرائیل سوگند یاد کرد. دولت سی و پنجم اسرائیل به صورت ائتلافی میان حزب لیکود و حزب آبی و سفید به رهبری بنی گانتس شکل گرفت. این ائتلاف در شرایطی شکل گرفت که کشور با بحران کووید-۱۹ و محاکمه رسمی نتانیاهو به اتهام فساد روبهرو بود.
همزمان با آغاز این دوره، اعتراضات سراسری علیه نتانیاهو شدت گرفت. وی در پاسخ به این اعتراضات با استناد به مقررات کرونایی، تجمعات را محدود کرد، اما این اقدامات نتیجه معکوس داشت و اعتراضات به بیش از ۱۰۰۰ نقطه گسترش یافت.
در حوزه سلامت، دولت موفق شد تا مارس ۲۰۲۱، اسرائیل را به کشوری با بیشترین نرخ واکسیناسیون نسبت به جمعیت تبدیل کند.
در مه ۲۰۲۱، در پی افزایش تنشها در اورشلیم، حملات راکتی از سوی حماس آغاز شد و نتانیاهو در پاسخ، عملیات «نگهبان دیوارها» را کلید زد؛ عملیاتی ۱۱ روزه با بازتاب داخلی و بینالمللی گسترده.
سرانجام در ژوئن ۲۰۲۱، با توافق نفتالی بنت و یائیر لاپید برای تشکیل دولت چرخشی، دوره ۱۲ ساله نخستوزیری نتانیاهو به پایان رسید.
دوره ششم نخستوزیری بنیامین نتانیاهو
دسامبر ۲۰۲۲، نتانیاهو با ائتلافی کمسابقه از راستگرایان تندرو، بار دیگر به قدرت رسید. سوگند یاد کرد، اما هنوز ماه از نخستوزیریاش نگذشته بود که کشور وارد یکی از پرتنشترین بحرانهای داخلی دهههای اخیر شد.
اصلاحات قضایی؛ واژهای که زنجیرهای از اعتراض، شکاف اجتماعی، و بیثباتی را در پی داشت. مخالفان میگفتند این طرح ضربهای است به ستونهای دموکراسی: قوه قضاییه، حقوق اقلیتها، و حتی اعتبار جهانی اسرائیل.
خیابانها به خروش درآمدند. نظامیان ذخیره گفتند دیگر خدمت نمیکنند. و در میانه این آشوب، یوآو گالانت، وزیر دفاع، صدای مخالفتش را بالا برد. برای نخستینبار، یک مقام عالیرتبه دولت مقابل اصلاحات ایستاد. نتانیاهو واکنش تندی نشان داد: تصمیم به برکناری گالانت گرفت. اما بهجای آرامش، موج اعتراضات شدیدتر شد.
سرفصلها تغییر کردند، تنشها اوج گرفت، و سرانجام نتانیاهو عقبنشینی کرد. اصلاحات قضایی به مدت یک ماه متوقف شد، اما زخمهای این بحران همچنان بر پیکر سیاست اسرائیل باقی ماند.
نتانیاهو شهرکسازی در کرانه باختری
سال ۲۰۲۳ برای دولت راستگرای بنیامین نتانیاهو، سال تثبیت حاکمیت در کرانه باختری بود. در فوریه، دولت تصمیم گرفت ۹ شهرک غیررسمی را، که سالها مورد مناقشه بودند، قانونی اعلام کند. قدمی جنجالی که با محکومیت بینالمللی روبهرو شد.
چند هفته بعد، قانونی که از سال ۲۰۰۵ چهار شهرک را متروک کرده بود، لغو شد. یکی از این شهرکها، حومش، به نمادی از بازگشت به مناطق تخلیهشده تبدیل شد. همزمان، پروژههای ساختمانی با سرعت چشمگیری به جلو رفتند: ۱۳۰۰۰ واحد مسکونی در کمتر از شش ماه، سه برابر بیشتر از کل سال گذشته.
در جبههای دیگر، دولت نتانیاهو با فشارهای غرب برای حمایت نظامی از اوکراین روبهرو بود. اما اسرائیل تصمیم گرفت از ارسال سلاحهای کشنده خودداری کند. دلیلش روشن بود: خطر افتادن فناوری نظامی اسرائیلی به دست ایران، از مسیر پیچیده و غیرقابلپیشبینی میدان نبرد در اوکراین.
نتانیاهو جنگ غزه
در یک شب تاریک و پرآشوب، گروههای فلسطینی از غزه حملهای ناگهانی و بیسابقه به قلب اسرائیل ترتیب دادند. در واکنش، نتانیاهو فوراً اعلام کرد کشور در حالت جنگ است. صدایش آکنده از تهدید بود؛ وعده داد مراکز حماس را خاکستر خواهد کرد و از مردم غزه خواست هر چه سریعتر شهر را ترک کنند.
او در بحبوحه این بحران، پیشنهاد تشکیل یک دولت ائتلافی اضطراری داد؛ نشانهای از نیاز به وحدت در برابر این تهدید بیسابقه.
اما سایه شکستهای اطلاعاتی پیش از حمله، همچنان سنگینی میکرد. اعتراضات و انتقادها به نخستوزیر افزایش یافت و نظرسنجیها حکایت از کاهش اعتماد عمومی داشتند؛ بیش از نیمی از شهروندان اسرائیلی خواهان کنارهگیری او شدند.
مسائل حقوقی بنیامین نتانیاهو
سال ۲۰۲۴، سالی پرتنش و پرآشوب برای بنیامین نتانیاهو بود. در مه، سازمانهای غیردولتی او را به نسلکشی متهم کردند و دادستان دیوان کیفری بینالمللی اعلام کرد قصد دارد حکم بازداشت او را درخواست کند. این تهدید جدیترین چالش بینالمللی نخستوزیر اسرائیل بود.
در نوامبر، دیوان کیفری بینالمللی حکم بازداشت نتانیاهو، وزیر دفاع پیشین و فرمانده حماس را صادر کرد؛ حکمی که نتانیاهو آن را «ضد یهودی» خواند و به شدت محکوم کرد.
با وجود این فشارها، او در جولای همان سال با شجاعت در کنگره آمریکا سخنرانی کرد. در میان اعتراضات، او بر پیروزی کامل اسرائیل در غزه تأکید کرد و حاضر نشد عقبنشینی کند.
حوادث امنیتی بنیامین نتانیاهو
در اکتبر ۲۰۲۴، اقامتگاه نخستوزیر اسرائیل زیر حمله پهپادیای قرار گرفت که حزبالله مسئولیت آن را به عهده گرفت. این حمله، فضای امنیتی کشور را به شدت متشنج کرد.
ماه بعد، در نوامبر، نخستوزیر تصمیم گرفت وزیر دفاع خود، یوآو گالانت، را برکنار کند. این تصمیم در میان موجی از اعتراضات مردمی و سیاسی واکنشهای شدیدی برانگیخت.
با آغاز سال ۲۰۲۵، اسرائیل حمله ناگهانی به غزه انجام داد که آتشبس شکننده را پایان داد و روند قضایی علیه نتانیاهو را نیز به تأخیر انداخت.
در همان دوران، رئیس سازمان امنیت داخلی شینبت نیز به خاطر پروندهای درباره نفوذ قطر در دفتر نخستوزیر، مجبور به ترک سمت خود شد، موضوعی که نگرانیهای عمیقی را در میان نهادهای امنیتی ایجاد کرد.
نتانیاهو جنگ ایران و اسرائیل
در تابستان ۲۰۲۵، نتانیاهو با وجود فشارهای فراوان، توانست پارلمان را منحل نکند و قدرت خود را حفظ کند. اما در پی آن، فرمان حملات هوایی علیه ایران را صادر کرد که آتش جنگ را شعلهور ساخت. در میان این آشوب، نتانیاهو از تأثیرات شخصی جنگ سخن گفت؛ مراسم عروسی پسرش به دلیل تهدید موشکی به ناچار لغو شد، نمادی تلخ از هزینههای انسانی این بحران.
گرایشهای سیاسی بنیامین نتانیاهو
در دوران حکومت نتانیاهو، اسرائیل به سمت اقتدارگرایی بیشتر و کاهش دموکراسی پیش رفت؛ فساد نیز به شکل قابل توجهی افزایش یافت. سیاستهای توسعهطلبانه دولت به شدت تشدید شد.
در جنگ غزه، دولت نتانیاهو اعتراضات را سرکوب و رسانهها را سانسور کرد تا صدای مخالفان خاموش شود. تلاشهای او برای تغییر سیستم قضایی که بسیاری آن را تلاشی برای حفظ قدرت و فرار از اتهامات فساد میدانند، با مخالفت شدید روبرو شد. او نظام قضایی را «دولت عمیق چپگرا» خواند که قصد دارد عدالت را علیه او سیاسی کند.
اظهارات گاهوبیگاهش جرقههای نژادپرستی ضد عربی و فلسطینی را شعلهور کرد. دولت او سختترین و افراطیترین دولت راستگرای تاریخ اسرائیل است که روابط نزدیک با رهبران اقتدارگرای جهان برقرار کرده است.
نتانیاهو مخالفت با توافقنامههای اسلو
نتانیاهو از همان ابتدا با توافقنامههای اسلو مخالفت شدیدی داشت. در کتاب سال ۱۹۹۳ خود، «جایی در میان ملتها»، بخشی با عنوان «اسب تروا» نوشت و به شدت روند صلح را محکوم کرد. او با اتهامزنیهای سنگینی همچون نسبت دادن نقش طراح هولوکاست به امین الحسینی و معرفی یاسر عرفات به عنوان وارث نازیسم «نابودگر» الحسینی، خط مشی تندی را دنبال کرد.
نتانیاهو نقض تعهدات
در اواخر دهه ۹۰، نخستوزیری نتانیاهو با پشتکردن مکرر به تعهدات دولتهای پیشین نسبت به توافقنامه اسلو همراه بود. دنیس راس، دیپلمات برجسته آمریکایی، افشا کرد که کلینتون و آلبرایت باور داشتند نتانیاهو واقعاً تمایلی به صلح ندارد و در عمل مانع پیشرفت روند صلح بوده است.
اظهارات ویدئویی نتانیاهو ۲۰۰۱
در ویدئویی که نتانیاهو از ضبط شدنش بیخبر بود، اعتراف کرد: «قبل از انتخابات از من پرسیدند آیا به توافقنامه اسلو احترام میگذارم؟ پاسخ دادم بله، اما قصد دارم این توافق را طوری تفسیر کنم که پیشروی به سمت مرزهای ۱۹۶۷ متوقف شود. چگونه؟ چون هیچکس نگفته مناطق نظامی کجا هستند. برای من، کل دره اردن منطقه نظامی تعریف شده است.» این اظهارات نشاندهنده رویکرد تفسیر دلخواه وی نسبت به توافقنامهها بود.
نتانیاهو مخالفت با تخلیه یکجانبه غزه
در اوت ۲۰۰۹، نتانیاهو با قاطعیت اعلام کرد که دیگر عقبنشینی یکجانبه از غزه را تکرار نخواهد کرد؛ چرا که این سیاست نه صلح آورد و نه امنیت، بلکه بالعکس. او دو شرط کلیدی برای هر توافقی مطرح کرد: به رسمیت شناختن اسرائیل به عنوان دولت ملی یهودیان و تضمین امنیتی که فلسطین را کاملاً غیرنظامی کند.
چند سال بعد، در اکتبر ۲۰۱۴، او به شدت از سیاست زمین دادن بدون قید و شرط انتقاد کرد و گفت دیگر نباید مانند گذشته عمل کرد، چرا که پس از عقبنشینیها، هزاران راکت به سوی اسرائیل شلیک شده است. او تأکید کرد که دولت یهودی باید واقعاً به رسمیت شناخته شود و امنیت محکم برقرار شود.
با این وجود، در ژوئن ۲۰۰۹، نتانیاهو از یک رویکرد جدید سخن گفت: صلح اقتصادی. او معتقد بود باید به جای تمرکز بر مسائل دشوار سیاسی و دیپلماتیک مانند قدس یا حق بازگشت فلسطینیها، تمرکز بر همکاری اقتصادی و توسعه سریع اقتصاد فلسطینی باشد تا مردم فلسطین ذینفع صلح شوند.
سیاستهای نتانیاهو درباره شهرکسازی
در ژانویه ۲۰۰۹، پیش از انتخابات اسرائیل که در فوریه همان سال برگزار میشود، نتانیاهو به تونی بلر، فرستاده منطقه، اطلاع داد که سیاست دولتهای آریل شارون و اهود اولمرت را تداوم خواهد بخشید، به این شکل که توسعه شهرکها در کرانه باختری ادامه یابد، اما ساخت شهرکهای جدید متوقف گردد، هرچند این سیاست با مفاد «نقشه راه» (Road Map) مغایرت دارد.
نتانیاهو و تقسیم فلسطینیها
در سال ۲۰۱۹، نتانیاهو اعلام کرد: «کسانی که قصد دارند مانع از تشکیل دولت فلسطینی شوند، باید حمایت خود را از تقویت حماس و انتقال پول به این گروه نشان دهند. این سیاست بخشی از استراتژی ما است که هدف آن جدا کردن فلسطینیهای غزه از فلسطینیهای کرانه باختری است.»
او سالها از کمکهای قطر، که شامل صدها میلیون دلار بوده است، حمایت کرده بود، با هدف کاهش نفوذ حماس، تضعیف دولت فلسطین و جلوگیری از شکلگیری آن. این کمکها گاهی با کیفهای پول و با همکاری ماموران اطلاعاتی اسرائیل انجام میشد.
نتانیاهو و خطوط سبز
در سال ۲۰۱۳، نتانیاهو پیشنهادات مربوط به مذاکرات صلح بر اساس خطوط سبز (مرزهای پیش از ۱۹۶۷) را رد کرد؛ اما یک سال بعد، در سال ۲۰۱۴، با چارچوب آمریکایی مبتنی بر خطوط سبز موافقت نمود و گفت که شهرکنشینان یهودی باید حق داشته باشند در شهرکهایشان تحت حاکمیت فلسطین باقی بمانند.
حمایت نتانیاهو از طرح صلح ترامپ
در ژانویه ۲۰۲۰، نتانیاهو حمایت خود را از طرح صلح ترامپ، که بر پایه ایجاد دولت فلسطینی بود، اعلام نمود. اما پس از عدم موفقیت این طرح، ترامپ ادعا کرد که «نتانیاهو هرگز قصد واقعی تحقق صلح نداشت».
ویدئوی جعلی نتانیاهو به ترامپ
بر اساس اظهارات رکس تیلرسون، وزیر خارجه پیشین آمریکا، در سال ۲۰۱۷، نتانیاهو ویدئویی جعلی از محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، به ترامپ نشان داد که در آن عباس را به درخواست کشتن کودکان متهم میکرد، تا دیدگاه ترامپ را نسبت به فلسطینیها تغییر دهد.
نتانیاهو توافقهای ابراهیم
در سپتامبر ۲۰۲۰، نتانیاهو در مراسم امضای توافقهای ابراهیم شرکت کرد که به برقراری روابط کامل میان اسرائیل و امارات و بحرین انجامید. این نخستین بار پس از توافق اردن در ۱۹۹۴ بود که کشورهای عربی روابط رسمی با اسرائیل برقرار مینمودند. پس از این رویداد، سودان و مراکش نیز روابط دیپلماتیک خود را با اسرائیل آغاز کردند.
سخنرانی نتانیاهو در بار ایلان
در دانشگاه بار-ایلان، نتانیاهو برای اولین بار به طور رسمی از پیشنهاد تشکیل دولت فلسطینی در کنار اسرائیل حمایت کرد، اما با شروط سختگیرانهای چون: دولت فلسطینی باید کاملاً غیرنظامی باشد، اورشلیم باید کاملاً تحت کنترل اسرائیل باقی بماند، فلسطینیها باید اسرائیل را به عنوان «دولت ملی یهودیان» بپذیرند، حق بازگشت آوارگان رد شود، و ساخت شهرکها در کرانه باختری متوقف نگردد اما توسعه آن محدود به رشد طبیعی جمعیت باشد.
این سخنرانی واکنشهای متنوعی در داخل و خارج اسرائیل داشت؛ جناح راست انتقاد کردند، حزب کادیما و گروههای صلح معتقد بودند که او به راهحل دو دولت باور ندارد، حماس، جهاد اسلامی و اتحادیه عرب آن را «نژادپرستانه» و «نقض صلح واقعی» عنوان کردند، و چند کشور غربی مانند آمریکا، فرانسه و سوئد آن را گامی کوچک در مسیر مصالحه ارزیابی کردند.
عملکرد اقتصادی نتانیاهو
تا سال ۱۹۹۸، او به عنوان «مدافع بازار آزاد» شناخته میشد. در سال ۱۹۹۹، در مصاحبه با روزنامه Jerusalem Post، اظهار داشت: «صلح هدف نهایی است… اما بدون بازارهای آزاد، رشد اقتصادی ممکن نیست. اما بازارهای آزاد بدون صلح نیز میتوانند رشد داشته باشند.» در دوره نخستوزیری، اصلاحات گستردهای در نظام بانکی انجام داد، از جمله حذف موانع سرمایهگذاری خارجی و محدودیتهای اجباری در خرید اوراق دولتی.
به عنوان وزیر دارایی (۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵)، برنامهای برای انتقال افراد از دریافت کمکهای اجتماعی به بازار کار تدوین کرد، خصوصیسازیهای گسترده انجام داد، اندازه دولت را کاهش داد، سیستم مالیاتی را اصلاح و ساده کرد و قوانینی برای مقابله با انحصارها و کارتلها تصویب نمود تا رقابت افزایش یابد. همچنین، مالیات بر سود سرمایه را از شرکتها به افراد تعمیم داد تا پایه مالیاتی را گسترش دهد و در عین حال، مالیات بر درآمد را کاهش داد.
دیدگاه نتانیاهو درباره ایران و تهدید هستهای
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی، ایران را بزرگترین تهدید برای امنیت و موجودیت این رژیم دانسته و در سخنان مختلف خود، از جمله در مجامع بینالمللی، ایران را با آلمان نازی مقایسه کرده است. او مدعی شده است که جمهوری اسلامی ایران در مسیر دستیابی به سلاح هستهای حرکت میکند و در صورت تحقق این هدف، احتمال آغاز جنگی فراگیر در سطح جهانی وجود دارد.
نتانیاهو همچنین در اظهارات خود، نظام جمهوری اسلامی را یک رژیم افراطی و بنیادگرا معرفی کرده که قصد دارد نظم منطقهای را به عقبماندگی دوران قرون وسطی بازگرداند. وی مقابله با ایران را مبارزه تمدنها با بربریت دانسته است.
مواضع سیاسی و نظامی نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر وقت اسرائیل، روابط نزدیکی با اهود باراک، وزیر دفاع وقت این رژیم، داشت و با او درباره احتمال حمله نظامی به تأسیسات هستهای ایران مشورت میکرد.
با این وجود، این سیاست با انتقادات جدی از سوی برخی مقامات امنیتی اسرائیل، از جمله رؤسای سابق سازمانهای موساد و شینبت مواجه شد. این افراد اقدام احتمالی نظامی را «غیرمنطقی» و «خطایی راهبردی» توصیف کردند.
همزمان، مؤسسات مطالعاتی آمریکایی از جمله اندیشکده رَند نیز با این رویکرد مخالفت کرده و هشدار دادند که چنین حملهای میتواند عواقب جدی و ناپایداری منطقهای در پی داشته باشد.
هشدارهای نتانیاهو
در سال ۲۰۱۲، بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر وقت اسرائیل، طی سخنرانی در مراسم یادبود هولوکاست، برنامه هستهای ایران را با تهدیدات آلمان نازی مقایسه کرد و نسبت به احتمال تکرار فاجعهای مشابه هشدار داد. این اظهارات با انتقادهایی همراه شد و برخی تحلیلگران آن را مصداقی از بهرهبرداری سیاسی از هولوکاست دانستند.
در همان سال، نتانیاهو در سخنرانی خود در سازمان ملل متحد، غنیسازی اورانیوم توسط ایران را موضوعی کلیدی دانسته و با تعیین سطح ۹۰ درصدی به عنوان «خط قرمز»، تأکید کرد که عبور ایران از این سطح تهدیدی جدی و غیرقابل تحمل برای اسرائیل محسوب میشود.
اقدامات و واکنش نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر وقت اسرائیل، پس از حملات تروریستی منسوب به ایران، از جمله انفجار در بورگاس بلغارستان در سال ۲۰۱۲، ایران را بهعنوان عامل اصلی معرفی کرد.
وی در مواضع علنی خود، از تحریمها و تلاشهای دیپلماتیک علیه ایران انتقاد کرد و تأکید داشت که این اقدامات موفق به توقف فعالیتهای هستهای جمهوری اسلامی نشدهاند.
در سال ۲۰۲۰، در پی ترور قاسم سلیمانی توسط نیروهای آمریکایی، نتانیاهو به صراحت از این اقدام دفاع کرده و از تصمیم دولت ترامپ حمایت کرد.
عملیات نظامی نتانیاهو و جنگ ایران اسرائیل
در ژوئن ۲۰۲۵، بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، دستور حملات هوایی علیه اهدافی در ایران را صادر کرد. وی اعلام کرد که این عملیات با هدف خلع سلاح هستهای ایران و مقابله با تهدیدات ناشی از سیاستهای این کشور نسبت به اسرائیل انجام شده است.
نتانیاهو همچنین این حملات را فرصتی برای تغییر نظام سیاسی در ایران عنوان کرد و با رضا پهلوی، ولیعهد سابق ایران که خواهان خیزش سراسری علیه حکومت جمهوری اسلامی است، موضع مشترکی اتخاذ نمود.
تبادل زندانی حماس و نتانیاهو
در سال ۲۰۱۱، بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر وقت اسرائیل، توافق تبادل بیش از ۱۰۰۰ زندانی فلسطینی از گروههای حماس و فتح را برای آزادی گلعاد شالیت، سرباز اسیر اسرائیلی، نهایی کرد. میان آزادشدگان، افرادی با سابقه حملات خونبار حضور داشتند. منابع امنیتی اسرائیل تخمین زدهاند که حدود ۶۰ درصد این افراد پس از آزادی مجدداً در عملیات تروریستی مشارکت داشتهاند.
در همان زمان، ستاد کل ارتش اسرائیل نسبت به پیامدهای کاهش پیشنهادی در بودجه نظامی هشدار داد و اعلام کرد که این کاهش میتواند توان رزمی ارتش را تحتتأثیر قرار دهد. در پاسخ، نتانیاهو اعلام کرد که بودجه دفاعی نهتنها کاهش نمییابد، بلکه حدود ۶ درصد افزایش خواهد یافت. با این وجود، بودجه نهایی همچنان حدود ۳.۷ میلیون شِکِل کمتر از میزان پیشبینیشده باقی ماند.
در نوامبر همان سال، نماینده وزارت خارجه آمریکا همکاری امنیتی میان اسرائیل و ایالات متحده را «بیسابقه» توصیف کرد. همچنین، شورای امنیت ملی اسرائیل در دوران نخستوزیری نتانیاهو نقش فعالتری در سیاستگذاری خارجی ایفا کرده است.
مهاجرت غیرقانونی و سیاستهای نتانیاهو
در سال ۱۹۹۵، بنیامین نتانیاهو در کتاب خود با عنوان «مبارزه با تروریسم» خواستار پایان دادن به آزادی مهاجرت در کشورهای غربی شد و تأکید کرد که محدودسازی مهاجرت بهترین روش برای مقابله با تروریسم است.
در سال ۲۰۱۲، دولت تحت رهبری او قانون «جلوگیری از نفوذ» را به تصویب رساند که براساس آن، افراد بدون مجوز، از جمله پناهجویان، بهصورت خودکار بازداشت میشوند. این قانون با انتقاد شدید سازمان عفو بینالملل مواجه شد که آن را ناقض حقوق بینالمللی دانست.
در فاصله سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳، حدود ۶۰ هزار مهاجر غیرقانونی از کشورهای آفریقایی وارد اسرائیل شدند. نتانیاهو این موج مهاجرت را تهدیدی برای ساختار اجتماعی و امنیت ملی کشور خواند.
بخش زیادی از این افراد در اردوگاههایی در صحرای نگب نگهداری میشوند.
پس از آنکه دیوان عالی اسرائیل قانون «جلوگیری از نفوذ» را مغایر با قانون اساسی اعلام کرد، نتانیاهو خواستار تصویب قوانین جدیدی برای بیاثر کردن این حکم شد.
او همچنین سیاستهای مهاجرتی کشورهای اتحادیه اروپا را بیش از حد باز توصیف کرد و از برخی کشورهای اروپای شرقی خواست تا در مقابله با مهاجرت غیرقانونی جدیتر عمل کنند.
رابطه نتانیاهو با رهبران خارجی
در طول سه دوره نخستوزیری غیرپیوسته از دهه ۱۹۹۰ تا کنون، بنیامین نتانیاهو توانسته است پیوندهای سیاسی و دیپلماتیک قابلتوجهی با رهبران کشورهای مختلف برقرار کند که در تحلیل روابط خارجی اسرائیل نقش مهمی ایفا کردهاند.
رابطه نتانیاهو با ولادیمیر پوتین
نتانیاهو روابط نزدیک و دوستانهای با رئیسجمهور روسیه داشته و او را در کتاب خود به عنوان فردی «باهوش، پیچیده و مصمم به بازگرداندن عظمت تاریخی روسیه» معرفی کرده است. اما از زمان شروع جنگ غزه، این روابط دچار تنش شدهاند.
رابطه نتانیاهو با ویکتور اوربان
او و اوربان دارای رابطهای قدیمی و نزدیک هستند. اوربان در زمان تصدی وزارت دارایی توسط نتانیاهو از او تأثیر پذیرفته و مشورت میگرفت.
رابطه نتانیاهو با سیلویو برلوسکونی
نتانیاهو از وی به عنوان «یکی از بهترین دوستان» اسرائیل یاد کرده است.
رابطه نتانیاهو با نارندرا مودی
طی دوره رهبری این دو کشور، روابط دوجانبه به شدت تقویت شده و همکاریهای مشترک میان اسرائیل و هند گسترش یافته است.
رابطه نتانیاهو با ژائیر بولسونارو
نتانیاهو روابطی گرم با او ایجاد کرد.
رابطه نتانیاهو با خاویر میلی
نتانیاهو او را «دوستی بزرگ برای کشور یهود» توصیف کرده است.
رابطه نتانیاهو با رهبران چین
از سال ۲۰۲۳، به دنبال تیره شدن روابط با آمریکا، نتانیاهو دیپلماسی خود را بیشتر معطوف به چین کرده است. با این وجود، موضع بیطرف چین در موضوع جنگ غزه باعث پیچیدگی روابط میان دو کشور شده است.
رابطه نتانیاهو با لهستان
اظهارات نخستوزیر لهستان در سال ۲۰۱۸ مبنی بر اینکه «یهودیان نیز در هولوکاست نقش داشتند»، واکنش تند نتانیاهو را به دنبال داشت. پس از ایجاد تنش دیپلماتیک، طرفین در ژوئن همان سال بیانیهای مشترک برای کاهش تنشها صادر کردند.
رابطه نتانیاهو با اوکراین
طی سفر رئیسجمهور اوکراین به اسرائیل، نتانیاهو در برابر سیاست رسمی اوکراین درباره تجلیل از همدستان نازیها همچون رومن شوخویچ واکنش نشان نداد و این سکوت وی مورد نقد قرار گرفت.
رابطه نتانیاهو با رجب طیب اردوغان
روابط بین اردوغان و نتانیاهو بسیار پرتنش است؛ اردوغان نتانیاهو را «قصاب کودکان فلسطینی» و «تروریست» خوانده و نتانیاهو اردوغان را «دیکتاتور» و «حامی بزرگ حماس» توصیف کرده است. همچنین در سال ۲۰۱۹، نتانیاهو عملیات نظامی ترکیه در سوریه را محکوم و نسبت به پاکسازی قومی کردها ابراز نگرانی کرد.
روابط نتانیاهو با رهبران آمریکا
رابطه نتانیاهو با دونالد ترامپ
نتانیاهو روابط نزدیکی با رهبران حزب جمهوریخواه از جمله میت رامنی دارد که این آشنایی به دهه ۱۹۷۰ و دوران کار در شرکت Boston Consulting Group بازمیگردد. دوستی وی با خانواده ترامپ نیز از دهه ۱۹۸۰ آغاز شده است.
ترامپ در انتخابات ۲۰۱۳ اسرائیل با انتشار ویدئویی از نتانیاهو حمایت کرد و در سال ۲۰۱۹، نتانیاهو نام یکی از شهرکهای جولان را به افتخار ترامپ «رمات ترامپ» گذاشت. با این حال، پس از پیروزی جو بایدن در انتخابات ۲۰۲۰ و تبریک نتانیاهو، ترامپ از وی ابراز نارضایتی کرد و این اقدام را اشتباهی بزرگ خواند.
رابطه نتانیاهو با باراک اوباما
روابط بین نتانیاهو و دولت اوباما با تنشهای زیادی همراه بود. در نشست G-20 سال ۲۰۱۱، رئیسجمهور فرانسه نیکولا سارکوزی خطاب به اوباما گفت که «نمیتواند نتانیاهو را تحمل کند و او را دروغگو خواند»، که اوباما پاسخ داد: «تو از او خستهای، اما من هر روز با او سر و کار دارم».
در سال ۲۰۱۴، یک مقام ارشد دولت اوباما نتانیاهو را «ترسو» خواند و اوباما سیاستهای او را نقد کرد؛ نتانیاهو نیز گفت امنیت اسرائیل برای منتقدانش اهمیتی ندارد. در دسامبر ۲۰۱۶، آمریکا با عدم استفاده از حق وتو اجازه داد قطعنامهای علیه شهرکسازی اسرائیل تصویب شود و دفتر نخستوزیر اسرائیل دولت اوباما را به همکاری پنهانی با طراحان قطعنامه متهم کرد.
رابطه نتانیاهو با جو بایدن
بایدن و نتانیاهو بیش از چهل سال رابطه دوستانهای داشتهاند، اما در بهار ۲۰۲۴ به دنبال عملیات نظامی اسرائیل در رفح، روابط آنها دچار تیرهگی شد. همچنین، بایدن در برخی مواقع از سیاستهای نتانیاهو، بهویژه در مدیریت جنگ غزه و رفتار با فلسطینیها، انتقاد کرده است.
کتابهای بنیامین نتانیاهو
International Terrorism: Challenge and Response (۱۹۸۱)
- ناشر: Transaction Publishers
- نقش: ویراستار
- موضوع: مجموعهای از مقالات درباره تروریسم بینالمللی
- شابک: 978-۰-۸۷۸۵۵-۸۹۴-۰
Terrorism: How the West Can Win (۱۹۸۷)
- ناشر: Avon
- موضوع: راهکارهای مقابله با تروریسم از سوی کشورهای غربی
- شابک: 978-۰-۳۸۰-۷۰۳۲۱-۰
Fighting Terrorism: How Democracies Can Defeat Domestic and International Terrorism (۱۹۹۵)
- ناشر: Farrar, Straus and Giroux
- موضوع: تروریسم و نحوه مقابله دموکراسیها با آن
- شابک: 978-۰-۳۷۴-۱۵۴۹۲-۹
A Durable Peace: Israel and Its Place Among the Nations (۱۹۹۹, نسخه بازنویسیشده از چاپ 1993)
- ناشر: Grand Central Publishing
- موضوع: جایگاه اسرائیل در منطقه و راهکارهای صلح پایدار
- شابک: 978-۰-۴۴۶-۵۲۳۰۶-۶
Bibi: My Story (۲۰۲۲)
- ناشر: Simon & Schuster
- موضوع: خودزندگینامه (اتوبیوگرافی) نتانیاهو؛ شامل خاطرات شخصی، سیاسی و بینالمللی
- شابک: 978-۱-۶۶۸۰-۰۸۴۴-۷
تظاهرات ضد نتانیاهو
تظاهرات علیه بنیامین نتانیاهو در دورههای مختلف نخستوزیریاش، به ویژه در دهه اخیر، یکی از شاخصترین رویدادهای سیاست داخلی اسرائیل بوده است. این تظاهرات با دلایل متفاوت برگزار شده و اقشار مختلف جامعه اسرائیل در آن حضور داشتهاند. در بخش بعدی، مهمترین موجهای اعتراضات ضد نتانیاهو ارائه میشود.
تظاهرات علیه فساد و محاکمه نتانیاهو ۲۰۱۹–۲۰۲۱
پس از اعلام رسمی کیفرخواست نتانیاهو در پروندههای فساد، رشوهخواری و سوءاستفاده از قدرت (پروندههای ۱۰۰۰، ۲۰۰۰ و ۴۰۰۰)، اعتراضات گستردهای در سراسر اسرائیل شکل گرفت. محل اصلی این تظاهرات، مقابل اقامتگاه رسمی نخستوزیر در خیابان بالفور، اورشلیم بود. شرکتکنندگان خواستار استعفای نتانیاهو، برگزاری انتخابات زودهنگام و رعایت اصول دموکراتیک شدند. همچنین، جوانان، فعالان جامعه مدنی، نظامیان بازنشسته و خانوادههای قربانیان کرونا در این تجمعات حضور چشمگیری داشتند.
تظاهرات علیه اصلاحات قضایی ۲۰۲۳
دولت راستگرای نتانیاهو با همراهی احزاب مذهبی و افراطی، پیشنهاداتی برای کاهش اختیارات دیوان عالی کشور ارائه داد که این موضوع باعث شکلگیری بزرگترین موج تظاهرات عمومی در تاریخ اسرائیل شد. گروههای مخالف شامل وکلا، قضات پیشین، فعالان حقوق بشر، پزشکان، افسران ذخیره ارتش و صاحبان کسبوکار بودند. این گروهها از طریق اعتصابات، راهپیماییهای میلیونی، مسدود کردن جادهها و تعطیلی گسترده شرکتها اعتراض کردند. در پی این اعتراضات، بخشی از اصلاحات به تعویق افتاد، اما اختلافات سیاسی همچنان پابرجاست.
تظاهرات پس از جنگ غزه (۲۰۲۳–۲۰۲۵)
با شروع جنگ گسترده در غزه و کشته شدن هزاران فلسطینی و دهها اسرائیلی، برخی خانوادههای گروگانها و فعالان صلح به جمع معترضان پیوستند. این گروه خواستار آتشبس، بازگرداندن گروگانها از غزه و تغییر سیاستهای جنگی دولت شدند. شعارهای مطرح شده در این اعتراضات شامل «بیبی، برو خونه»، «دموکراسی نه دیکتاتوری» و «به گروگانها اهمیت بده، نه سیاست» بود.
واکنش نتانیاهو و دولت
نتانیاهو غالباً معترضان را متهم به «نخبهگرایی» و «چپگرایی افراطی» کرده است. علاوه بر این، اعضایی از دولت، معترضان را به تلاش برای «کودتای غیرانتخابی» متهم نمودهاند. با این حال، اعتراضات توانستهاند باعث به تأخیر افتادن برخی تصمیمات کابینه شوند.
نتانیاهو پهپاد
در اوت ۲۰۲۴، یک پهپاد حزبالله لبنان به اقامتگاه بنیامین نتانیاهو در شهر قیساریه در اراضی اشغالی فلسطین برخورد نمود. این حادثه به دلیل نزدیکی محل برخورد به اتاق خواب نخستوزیر پیشین اسرائیل، توجه ویژهای را در رسانهها و میان تحلیلگران برانگیخت.
صحبت نتانیاهو در مورد ایران
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، در طول دهههای گذشته همواره یکی از منتقدان جدی جمهوری اسلامی ایران بوده است. او در سخنرانیهای داخلی، بینالمللی و در مجامع جهانی مانند سازمان ملل، بارها نسبت به سیاستهای ایران هشدار داده است. در ادامه، محورهای اصلی سخنان نتانیاهو درباره ایران ذکر میشود.
۱. برنامه هستهای ایران
نتانیاهو بارها ادعا کرده است که ایران در تلاش برای ساخت سلاح هستهای است و برنامه هستهایاش جنبه صلحآمیز ندارد. او توافق برجام را که در سال ۲۰۱۵ امضا شد، «توافقی بد» خوانده که ایران را قادر میسازد در آینده نزدیک به بمب هستهای دست پیدا کند. در سخنرانی معروف خود در سازمان ملل در سال ۲۰۱۲، نتانیاهو تصویری از یک بمب را نشان داد و گفت که ایران ظرف کمتر از یک سال به آستانه ساخت بمب هستهای خواهد رسید.
۲. تهدیدات منطقهای
نتانیاهو مکرراً ایران را به حمایت از گروههای تروریستی منطقهای مانند حزبالله، حماس و جهاد اسلامی متهم کرده و این حمایتها را دلیل اصلی بیثباتی در خاورمیانه معرفی نموده است. او ادعا میکند که ایران قصد دارد از خاک سوریه و لبنان علیه اسرائیل استفاده کند و اعلام کرده است: «ما اجازه نخواهیم داد ایران در مرزهای شمالیمان پایگاه نظامی ایجاد کند.»
۳. عملیاتهای سری و اطلاعاتی
نتانیاهو در سال ۲۰۱۸ اعلام کرد که موساد توانسته آرشیو محرمانه هستهای ایران را از تهران خارج کند. در یک کنفرانس مطبوعاتی در تلآویو، وی اسناد و دیسکهایی را نشان داد و گفت: «ایران به دروغ مدعی بود که هیچگاه برنامه ساخت بمب اتم نداشته است. ما اکنون این اسناد را در اختیار داریم.»
۴. رابطه با آمریکا و تلاش برای لغو برجام
بنیامین نتانیاهو در سال ۲۰۱۸ در قانعکردن دونالد ترامپ برای خروج از توافق هستهای ایران نقش برجستهای داشت. وی همچنین همکاریهای خود با کنگره آمریکا را برای افزایش فشار اقتصادی و دیپلماتیک بر ایران توسعه داد. در سال ۲۰۱۵، نتانیاهو بدون دعوت باراک اوباما در کنگره آمریکا سخنرانی کرد و عنوان نمود: «برجام راه رسیدن ایران به بمب اتم را هموار میسازد، نه متوقف.»
۵. موضعگیری در جنگ غزه ۲۰۲۳ و پس از آن
نخستوزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، پس از وقوع حملات ۷ اکتبر ۲۰۲۳ توسط حماس، ایران را به عنوان عامل حمایتکننده و محرک این حملات معرفی کرد. وی تأکید کرد که «رژیم ایران بهعنوان مغز متفکر، تأمینکننده مالی و پشتیبان این حملات عمل میکند.»
حمله نتانیاهو به ایران
نخستوزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، به عنوان یکی از جدیترین منتقدان جمهوری اسلامی ایران و برنامه هستهای آن شناخته میشود. او بارها ایران را به عنوان مهمترین تهدید برای امنیت اسرائیل و همچنین جامعه بینالمللی معرفی کرده و نسبت به پیامدهای خطرناک دستیابی این کشور به سلاح هستهای هشدار داده است.
نکات کلیدی درباره حمله نتانیاهو نسبت به ایران
تهدیدات نظامی و هشدارها
نخستوزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، بارها بر حق اسرائیل در دفاع از خود در برابر تهدیدات ناشی از ایران تأکید کرده است و در برخی اظهارات خود بهطور ضمنی یا مستقیم به امکان اقدام نظامی علیه برنامه هستهای ایران اشاره کرده است. وی در سخنرانیهای خود اعلام کرده که اسرائیل قادر است در صورت لزوم، این برنامه را خنثی سازد.
مبارزه دیپلماتیک و فشار بینالمللی
بنیامین نتانیاهو در فرآیند جلب حمایتهای ایالات متحده و سایر کشورهای غربی برای افزایش فشارهای تحریمی علیه ایران نقشی مؤثر داشته است. در دوران مذاکرات هستهای میان ایران و قدرتهای جهانی، او بارها این گفتگوها را به عنوان تهدیدی برای امنیت بینالمللی معرفی کرده و مخالفت صریح خود را با توافق برجام ابراز داشته است.
اقدامات سری و اطلاعاتی
در بازههای زمانی مختلف، گزارشهایی مبنی بر انجام عملیات سایبری، خرابکاری در تأسیسات هستهای و ترور دانشمندان ایرانی منتشر شده است که به اسرائیل و بهخصوص سازمان اطلاعات موساد نسبت داده شدهاند. این اقدامات با هدف مقابله با برنامه هستهای ایران انجام شده است.
سخنرانیهای جنجالی در سازمان ملل و مجامع بینالمللی
نتانیاهو در سخنرانیهای کلیدی، از جمله در مجمع عمومی سازمان ملل، برنامه هستهای ایران را به عنوان تهدیدی وجودی برای اسرائیل و جامعه بینالمللی توصیف کرده و به ارائه هشدارهایی در این خصوص پرداخته است.
موقعیت فعلی
در پی تشدید اختلافات و تنشهای منطقهای، احتمال بروز برخورد نظامی مستقیم بین اسرائیل و ایران همچنان یکی از گزینههای مورد بررسی است، اگرچه اسرائیل معمولاً از اعلام رسمی چنین اقدامات نظامی خودداری میورزد.
نتانیاهو ایران
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر پیشین اسرائیل، ایران را بهعنوان یکی از بزرگترین چالشهای امنیتی اسرائیل و منطقه خاورمیانه معرفی کرده است. وی بهخصوص درباره برنامه هستهای ایران مواضع سختگیرانه و انتقادی اتخاذ کرده که نقش مهمی در سیاست خارجی او داشته است.
او بارها تأکید کرده که ایران در پی دستیابی به سلاح هستهای است و این مسئله را خطری بزرگ برای امنیت اسرائیل میداند. در سخنرانیهای متعدد خود، از جمله در سازمان ملل، هشدار داده که اسرائیل اجازه نخواهد داد ایران به بمب هستهای دست یابد و حتی تهدید کرده که در صورت نیاز، اقدامات نظامی را به کار خواهد گرفت. نمایش تصاویر سهبعدی از تأسیسات هستهای ایران در سال ۲۰۱۸ نمونهای از تلاشهای وی برای جلب توجه جهانی به این موضوع بود.
نتانیاهو همچنین نسبت به نفوذ ایران در کشورهای همسایه مانند لبنان و سوریه هشدار داده و آن را تهدیدی برای ثبات منطقهای و امنیت اسرائیل معرفی کرده است. او بارها گفته که اسرائیل آماده واکنش پیشگیرانه در مقابل گسترش نفوذ نظامی ایران و گروههای همپیمانش مانند حزبالله است.
این مواضع تند نتانیاهو باعث افزایش تنشها و پیچیدگیهای دیپلماتیک در منطقه شده است. برخی کارشناسان معتقدند که سیاستهای وی فضای گفتگو را محدود کرده و احتمال بروز درگیری نظامی را افزایش داده است.
در کل، ایران همچنان بهعنوان یکی از مهمترین مسائل سیاست امنیتی و خارجی بنیامین نتانیاهو و اسرائیل باقی مانده است.
نتانیاهو پزشکیان
پزشکیان، همانند بسیاری از چهرههای سیاسی ایران، برنامه هستهای را حق قانونی کشور میداند و در واکنش به تهدیدهای اسرائیل و نتانیاهو، مواضع محکمی اتخاذ کرده است. او تأکید میکند که این تهدیدها به جای ایجاد ترس، موجب تقویت همبستگی و مقاومت مردم و مسئولان ایران شده است.
همچنین، پزشکیان و همکارانش در مجلس بارها سیاستهای اسرائیل در زمینه فلسطین، شهرکسازی و تحریمها علیه ایران را محکوم کردهاند که این موضوع در اظهارات رسمیشان بازتاب یافته است.
نتانیاهو و رضا پهلوی
با وجود تفاوتهای هویتی و سیاسی، بنیامین نتانیاهو و رضا پهلوی در برخی مواضع مشترک هستند. هر دو، جمهوری اسلامی ایران را به شدت نقد کرده و خواستار تغییر یا تضعیف ساختار حکومت این کشور شدهاند. همچنین بر لزوم حمایت بینالمللی از مردم ایران برای رسیدن به آزادی تأکید دارند.
رضا پهلوی ضمن مخالفت با جنگ و حمله نظامی، از تحریمهای هدفمند و فشارهای سیاسی علیه رژیم ایران دفاع کرده است؛ موضعی که در برخی دورهها با سیاستهای نتانیاهو همخوانی داشته است.
تهدید جدی نتانیاهو علیه برنامه هستهای ایران
نخستوزیر سابق اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، بارها برنامه هستهای ایران را به عنوان بزرگترین تهدید علیه امنیت اسرائیل و خاورمیانه معرفی کرده است. او در سالهای حضورش در قدرت، مواضعی بسیار تند در برابر ایران اتخاذ کرد و بر ضرورت جلوگیری از دستیابی تهران به سلاح هستهای تأکید داشت و حتی گزینه نظامی را نیز مطرح نمود.
نتانیاهو در محافل بینالمللی برنامه هستهای ایران را غیرقانونی و خطری برای صلح جهانی توصیف کرد و خواستار تحریمهای سختگیرانهتری علیه ایران شد. از جمله اقدامات وی میتوان به نمایش مدل سهبعدی تأسیسات هستهای ایران در سازمان ملل اشاره کرد که برای جلب توجه جهانیان انجام گرفت.
نتانیاهو تهدید ایران
مواضع شدید نتانیاهو در قبال ایران موجب افزایش تنشها و نگرانیهای جهانی شده است، زیرا احتمال اقدام نظامی علیه ایران میتواند اوضاع منطقه را بحرانیتر کند. ایران در مقابل، حق خود برای توسعه برنامه هستهای صلحآمیز را تأکید کرده و تهدیدهای اسرائیل را بخشی از سیاست خصمانه این کشور علیه خود میداند. به طور کلی، این تهدیدها نه تنها به پیچیدگی مذاکرات بینالمللی افزوده، بلکه به عنوان یکی از مسائل کلیدی در سیاست خارجی اسرائیل و منطقه باقی ماندهاند.
نتانیاهو اورانیوم
نتانیاهو بهعنوان نخستوزیر سابق اسرائیل، برنامه هستهای ایران بهویژه روند غنیسازی اورانیوم را تهدیدی مستقیم برای امنیت کشورش و منطقه میداند. او بارها در سخنرانیهای بینالمللی، از جمله سازمان ملل، با ارائه اسناد و تصاویر تأکید کرده که ایران مخفیانه در حال تولید اورانیوم غنیشده با درصد بالا برای ساخت سلاح هستهای است.
یکی از لحظات بهیادماندنی، نمایش مدل سهبعدی تأسیسات هستهای ایران در سال ۲۰۱۸ بود. نتانیاهو همچنین بر ناکارآمدی برجام در جلوگیری از پیشرفت هستهای ایران تاکید کرده و هشدار داده که اسرائیل ممکن است مجبور به اقدامات نظامی پیشگیرانه شود. این موضوع باعث افزایش چشمگیر تنشها میان تهران و تلآویو شده است.
عکس های بنیامین نتانیاهو
فساد بنیامین نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر پیشین اسرائیل، با اتهامات فساد مالی متعددی روبرو شده که شامل رشوهخواری از شرکتها و رسانههای بزرگ، استفاده از قدرت برای اهداف شخصی و خانوادگی، و سوءاستفاده از منابع دولتی است. این اتهامات به کاهش اعتماد عمومی در اسرائیل انجامیده و زمینهساز بحرانهای سیاسی و اعتراضات گستردهای در جامعه شده است.
پروندههای قضایی نتانیاهو
پروندههای قضایی علیه بنیامین نتانیاهو از سال ۲۰۱۷ به طور جدی پیگیری شدهاند و عمدتاً در سه پرونده کلیدی «۱۰۰۰»، «۲۰۰۰» و «۴۰۰۰» متمرکز شدهاند. در پرونده ۱۰۰۰، او به دریافت هدایای لوکس از میلیاردرها متهم است، در پرونده ۲۰۰۰ به تلاش برای انعقاد قراردادهای خاص با رسانهها متهم شده و در پرونده ۴۰۰۰ به دادن امتیازات قانونی به شرکت مخابراتی بزرگ در ازای دریافت پوشش خبری مطلوب متهم است. رسیدگی به این پروندهها چندین سال زمان برده و نتانیاهو همواره اتهامات را سیاسی و بیاساس خوانده است.
بحران سیاسی اسرائیل و نتانیاهو
دوران نخستوزیری نتانیاهو با بحرانهای سیاسی متعددی مشخص شده است. در بازه زمانی ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲، چهار انتخابات متوالی در اسرائیل برگزار شد که هر بار نتانیاهو از تشکیل ائتلاف قوی بازماند. اختلافات داخلی حزبی، مسائل ایدئولوژیک و پروندههای قضایی وی سبب شده بود دولتهای اسرائیل شکننده و ناپایدار باقی بمانند و اعتماد عمومی کاهش یابد.
اعتراضات علیه نتانیاهو
از سال ۲۰۱۷ به بعد، موج بزرگی از اعتراضات علیه نتانیاهو در نقاط مختلف اسرائیل رخ داده است. این اعتراضات عمدتاً به دلیل فساد، ضعف مدیریت اقتصادی و اجتماعی و همچنین سیاستهای سختگیرانه وی نسبت به فلسطینیان شکل گرفتهاند. در برخی مواقع، تظاهرات به بزرگترین اعتراضات مردمی در تاریخ اخیر اسرائیل بدل شدهاند و نارضایتی عمیق جامعه را نشان دادهاند. خواسته اصلی معترضان، استعفای نتانیاهو و برگزاری انتخابات شفاف است.
عکس نتانیاهو
نقد سیاستهای اقتصادی نتانیاهو
رویکرد اقتصادی نتانیاهو بیشتر بر آزادسازی بازار و تقویت بخش خصوصی متمرکز بود، اما این سیاستها باعث شدهاند نابرابری درآمدی افزایش یافته و قیمت مسکن در اسرائیل به طور قابل توجهی بالا برود. منتقدان بر این باورند که دولت او حمایتهای اجتماعی را کاهش داده و به نیازهای طبقات متوسط و کمدرآمد کمتر توجه کرده است. افزایش هزینهها و افت کیفیت خدمات عمومی، به ویژه در حوزههای بهداشت و آموزش، موجب نارضایتی عمومی شده است.
ناکامیهای نتانیاهو در مذاکرات صلح
در طول دوره نخستوزیری نتانیاهو، مذاکرات صلح با فلسطینیان چندین بار شروع و به دلایل مختلف متوقف شد. رویکردهای سخت او در موضوعات کلیدی مثل بازگشت پناهندگان، وضعیت اورشلیم و توسعه شهرکها باعث شد توافق نهایی حاصل نشود. این شکستها به تشدید تنشها و خشونتها دامن زد و بسیاری تحلیلگران سیاستهای او را مانعی جدی برای صلح میدانند.
جنجالهای شهرکسازی زیر نظر نتانیاهو
دولت نتانیاهو در دوره نخستوزیری خود، با شدت بیشتری سیاست ساخت شهرکها در کرانه باختری و اورشلیم شرقی را دنبال کرد. این شهرکها که بر زمینهای متعلق به فلسطینیان بنا شدهاند، از نظر جامعه جهانی غیرقانونی اعلام شدهاند و به عنوان یکی از دلایل اصلی افزایش تنشها در منطقه محسوب میشوند. این اقدامات باعث شد کشورهای غربی و سازمان ملل متحد فشارهای دیپلماتیک خود را افزایش دهند و اعتراضات و درگیریهای مسلحانه فلسطینیان شدت یابد.
اتهامات سوءمدیریت نتانیاهو
نتانیاهو علاوه بر اتهامات فساد، در زمینه مدیریت امور دولتی نیز مورد انتقاد قرار گرفته است. مخالفان او معتقدند که در کنترل بحرانهایی مانند شیوع ویروس کرونا، مسائل زیستمحیطی و زیرساختهای شهری به درستی عمل نکرده است. این ضعفها به همراه سیاستهای اقتصادی ضعیف، باعث افت کیفیت زندگی و بروز نارضایتی در جامعه شده است.
عکس بنیامین نتانیاهو
بیثباتی دولت نتانیاهو
بهخاطر اختلافات سیاسی داخلی و پروندههای قضایی نتانیاهو، دولتهای تحت رهبری او بارها دچار بحران ائتلاف شدهاند. این بیثباتی سیاسی موجب سقوط زودهنگام دولتها و برگزاری انتخاباتهای پیدرپی شده که تأثیر منفی بر برنامهریزیهای بلندمدت و سیاستگذاریهای کلان کشور داشته است.
فشارهای بینالمللی بر نتانیاهو
سیاستهای تند نتانیاهو در گسترش شهرکسازی و مقابله با فلسطینیان موجب شده است که وی با انتقادات شدید از سوی جامعه جهانی روبرو شود. ایالات متحده، اتحادیه اروپا و سازمان ملل مکرراً خواستار توقف شهرکسازی و از سرگیری گفتگوهای صلح شدهاند. این فشارها اسرائیل را در عرصه بینالمللی تا حدی منزوی کرده و روابطش با برخی کشورهای عربی را پیچیدهتر ساخته است.
ثروت بنیامین نتانیاهو
نخستوزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، دارای داراییهای قابل توجهی است که عمدتاً از سرمایهگذاری در بازار املاک، سخنرانیهای رسمی و فعالیتهای مشاورهای استراتژیک به دست آمده است. منابع مختلف، تخمینهای متفاوتی را از میزان ثروت خالص او ارائه کردهاند.
ثروت نتانیاهو
۱۴ میلیون دلار: در سال ۲۰۲۰، گزارشهایی از داراییهای او به ارزش حدود ۱۴ میلیون دلار (معادل ۵۰ میلیون شِکِل اسرائیل) خبر دادند که شامل ویلاهای لوکس در کِساریا و اورشلیم، آپارتمانهای مسکونی و سهام در شرکتهای مختلف بود.
۸۰ میلیون دلار: برخی منابع، مانند سایت “Assets Magazine”، ثروت خالص نتانیاهو را تا ۸۰ میلیون دلار تخمین زدهاند که شامل املاک گرانقیمت در اسرائیل و آمریکا، از جمله خانهای در کِساریا به ارزش بیش از ۱۰ میلیون دلار و پنتهاوسی در تلآویو به ارزش بیش از ۱.۸ میلیون دلار میشود.
۱۳ میلیون دلار: برخی منابع دیگر، مانند “Mac Issues”، ثروت خالص او را حدود ۱۳ میلیون دلار تخمین زدهاند که از ترکیب درآمدهای دولتی، سخنرانیها، فروش کتابها و سرمایهگذاریهای ملکی حاصل شده است.
خانه های بنیامین نتانیاهو
نتانیاهو مالک چندین ملک ارزشمند است:
ویلا در کِساریا: خانهای لوکس به مساحت ۵۰۰ متر مربع با استخر، که در سال ۲۰۰۲ به قیمت حدود یک میلیون دلار خریداری شده و اکنون ارزش آن به بیش از ۵ میلیون دلار رسیده است.
پنتهاوس در اورشلیم: آپارتمانی دوطبقه در خیابان غزّه به مساحت ۲۴۰ متر مربع، که ارزش آن حدود ۲.۹ میلیون دلار تخمین زده میشود.
خانه تاریخی در محله کاتامون اورشلیم: مالکیت ۵۰٪ از این ملک که به ارث برده شده و ارزش آن به دلیل موقعیت و پتانسیل توسعه، بسیار بالاست.
ماشین بنیامین نتانیاهو
خودروی رسمی بنیامین نتانیاهو یک لیموزین فولآرمورد ویژه است:
ماشین های بنیامین نتانیاهو
آئودی A8 سکیوریتی (Audi A8 Security)
بنیامین نتانیاهو
کودکی بنیامین نتانیاهو
در بازههایی میان سالهای ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۸ و سپس بار دیگر از ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷، خانواده بنیامین نتانیاهو در ایالات متحده آمریکا ساکن بودند. آنها در ناحیهای آرام و حومهنشین به نام چلتنهام تاونشیپ، در نزدیکی شهر فیلادلفیا، ایالت پنسیلوانیا اقامت داشتند؛ جایی که بنصیون نتانیاهو، پدر خانواده، در کالج تخصصی دراپسی (Dropsie College) به تدریس اشتغال داشت.
نوجوانی بنیامین نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو دوران نوجوانی خود را در دبیرستان چلتنهام سپری کرد و از آنجا فارغالتحصیل شد. او در کنار تحصیل، حضوری فعال در فعالیتهای خارج از کلاس داشت؛ از جمله در باشگاه مناظره، باشگاه شطرنج و تیم فوتبال مدرسه، که نشان از علاقهمندیاش به رقابت فکری و کار گروهی داشت.
با این حال، بنیامین و برادرش یوناتان، فضای اجتماعی و فرهنگی آن منطقه را چندان مطلوب نمیدانستند. آنان نسبت به سبک زندگی سطحی، رویکردهای فرهنگی رایج در میان همسالانشان، و نیز آموزههای لیبرال حاکم بر کنیسه اصلاحطلب «تمپل جودیا» احساس فاصله و بیگانگی میکردند.
زندگینامه بنیامین نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو پس از پایان تحصیلات دبیرستان در سال ۱۹۶۷، راهی وطن خود شد تا به خدمت سربازی در نیروهای دفاعی اسرائیل بپردازد. او آموزشهای سختگیرانه نظامی را گذراند و پنج سال به عنوان عضوی از واحد ویژه «سایرت متکل» که از نخبهترین نیروهای ارتش به شمار میرود، به خدمت مشغول بود.
در طول جنگ فرسایشی میان سالهای ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۰، نتانیاهو در چندین عملیات پیچیده و پرخطر فراتر از مرزهای اسرائیل شرکت داشت. نبرد کرامه در مارس ۱۹۶۸ یکی از این وقایع مهم بود؛ جایی که ارتش اسرائیل برای دستگیری یاسر عرفات، فرمانده سازمان آزادیبخش فلسطین، وارد خاک اردن شد، اما پس از تحمل تلفات سنگین ناچار به عقبنشینی گردید. در این دوران، نتانیاهو به فرماندهی تیم ارتقا یافت و در چندین درگیری زخمی شد، که نشان از شجاعت و تعهد او داشت.
زندگی بنیامین نتانیاهو
از دیگر مأموریتهای سرنوشتساز بنیامین نتانیاهو میتوان به حمله سال ۱۹۶۸ اسرائیل به لبنان و عملیات شجاعانه نجات هواپیمای ربودهشده «سبنا پرواز ۵۷۱» در مه ۱۹۷۲ اشاره کرد؛ عملیاتی که طی آن از ناحیه شانه هدف گلوله قرار گرفت و زخمی شد.
پس از پنج سال خدمت فعال، در سال ۱۹۷۲ از خدمت نظامی مرخص گردید، اما همچنان عضوی فعال در ذخیره واحد ویژه سایرت متکل باقی ماند.
نتانیاهو برای ادامه تحصیل راهی ایالات متحده شد، اما با آغاز جنگ یوم کیپور در اکتبر ۱۹۷۳، به سرعت به اسرائیل بازگشت. در این نبرد سرنوشتساز، او در حملات ویژه علیه نیروهای مصری در کانال سوئز شرکت داشت و سپس فرماندهی یک عملیات کماندویی در عمق خاک سوریه را بر عهده گرفت؛ عملیاتی که جزئیات آن همچنان محرمانه باقی مانده است.
بنیامین نتانیاهو زندگی نامه
بنیامین نتانیاهو در اواخر سال ۱۹۷۲ راهی ایالات متحده شد تا در مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) به تحصیل در رشته معماری بپردازد. پس از بازگشت کوتاه به وطن برای شرکت در جنگ یوم کیپور، مجدداً به آمریکا بازگشت و در فوریه ۱۹۷۵، تحت نام «بن نیتای»، مدرک کارشناسی معماری را دریافت کرد. سال بعد، او از مدرسه مدیریت اسلون MIT مدرک کارشناسی ارشد خود را نیز کسب نمود.
در کنار این موفقیتها، نتانیاهو به تحصیل در مقطع دکتری رشته علوم سیاسی مشغول بود، اما پس از کشته شدن برادرش در عملیات انتبه، این مسیر تحصیلی را نیمهتمام رها کرد.
عکس بنیامین نتانیاهو و همسرش
عکس همسر بنیامین نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو بیوگرافی
در دوران تحصیل در MIT، بنیامین نتانیاهو تحت فشار فراوانی بود و بهطور همزمان در دانشگاه هاروارد نیز دروسی را میگذرانید. باوجود این فشار و یک وقفه کوتاه بهدلیل جنگ یوم کیپور، وی توانست ظرف دو سال و نیم مدرک کارشناسی معماری خود را دریافت کند. استادش، لئون بی. گروزیر، او را دانشجویی باهوش، منظم و مصمم توصیف کرده است که میدانست چگونه باید به اهداف خود دست یابد.
در این دوره، او نام خود را به «بنیامین بن نیتای» تغییر داد؛ نامی الهامگرفته از کوه نیتای و حکیمی یهودی، که پدرش نیز از آن به عنوان نام مستعار در مقالات استفاده میکرد. نتانیاهو بعدها توضیح داد که این تغییر نام برای آسانتر شدن تلفظ نامش در میان آمریکاییها صورت گرفته است، موضوعی که رقبای سیاسی او گاه به آن اشاره کرده و آن را کاهش هویت ملی وی قلمداد کردهاند.
در سال ۱۹۷۶، برادر بزرگترش، یوناتان نتانیاهو، فرمانده واحد سایرت متکل و تنها کشته اسرائیلی در عملیات ضدتروریستی نجات گروگانها در فرودگاه انتبه اوگاندا بود؛ عملیاتی که طی آن بیش از ۱۰۰ گروگان عمدتاً اسرائیلی آزاد شدند.
زندگی شخصی بنیامین نتانیاهو
نخستوزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، از سال ۱۹۹۱ زندگی مشترک خود را با سارا بنآرتزی آغاز کرده است. سارا که در نوامبر ۱۹۵۸ در شهر کیریات تیوُن، واقع در شمال سرزمینهای اسرائیلی و نزدیک به حیفا به دنیا آمد، دختر شموئل بنآرتزی، معلم و شاعر نامدار این کشور، است. او خواهر سه برادری است که همگی در مسابقات ملی تلمود اسرائیل به افتخار دست یافتهاند.
همسر نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو سه بار ازدواج کرده و چندین رابطه خارج از چارچوب ازدواج نیز داشته است:
بنیامین نتانیاهو سه بار ازدواج کرده است. همسر اولش، مریم وایزمن، در زمان خدمت نظامی با او آشنا و همراه وی به آمریکا مهاجرت کرد. این ازدواج منجر به تولد دختری شد و پس از آشکار شدن رابطه پنهانی نتانیاهو به پایان رسید. همسر دوم، فلور کیتس، بریتانیایی و غیر یهودی بود که برای ازدواج با نتانیاهو به یهودیت گروید و ازدواجشان هفت سال دوام داشت. در نهایت، در سال ۱۹۹۱ نتانیاهو با سارا بنآرتزی ازدواج کرد که دو فرزند دارند.
در سال ۱۹۹۳، نتانیاهو در یک برنامه زنده به رابطهای خارج از ازدواج اعتراف کرد که به گفته وی برای اهداف سیاسی مورد سوءاستفاده قرار گرفته است. همچنین گزارشهایی درباره رابطه طولانیمدت وی با زن ایتالیایی-آمریکایی منتشر شده است.
همسر بنیامین نتانیاهو
سارا نتانیاهو تحصیلات خود را در رشته روانشناسی در دانشگاههای تلآویو و عبری اورشلیم به پایان رسانده و در حوزه روانشناسی کودک تخصص دارد. خدمت او در ارتش اسرائیل بهعنوان ارزیاب روانشناسی و فعالیتهایش در شهرداری اورشلیم گواه بر تعهدش به امور روانشناختی است. همچنین، مشارکت وی در سازمانهای خیریه مرتبط با کودکان نشاندهنده تعهد اجتماعی او است.
عکس خانوادگی بنیامین نتانیاهو
خانواده بنیامین نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو در سال ۱۹۴۹ در شهر تلآویو به دنیا آمد. پدر او، بنصیون نتانیاهو، که در ورشو متولد شده و در حوزه تاریخ دوره طلایی یهودیان اسپانیا تخصص داشت، یکی از مورخان برجسته زمان خود بود.
پدربزرگش، ناتان میلیکوفْسکی، خاخام و نویسندهای صهیونیست بود که خانواده پس از مهاجرت به فلسطین، نام خانوادگی خود را از میلیکوفْسکی به «نتانیاهو» تغییر داد؛ نامی که در زبان عبری به معنای «خدا عطا کرده» است.
هرچند خانواده نتانیاهو عمدتاً از اشکنازیها، یعنی یهودیان اروپای شرقی، هستند، آزمایشهای دیانای نشان داده است که وی دارای تبار سفاردی نیز هست و خود ادعا میکند از نسل «گائون ویلنا»، عالم برجسته قرن هجدهم، میباشد.
بنیامین نتانیاهو و مادرش
تسیلا سگال، مادر بنیامین نتانیاهو، در سال ۱۹۱۲ در پتَح تیکوا، واقع در ولایت اورشلیم و تحت سلطه امپراتوری عثمانی، به دنیا آمد. خانواده او در سال ۱۹۱۱ از مینیاپولیس آمریکا به این سرزمین مهاجرت کردند؛ پیشتر، در دهه ۱۸۷۰ از لیتوانی به ایالات متحده آمده بودند.
تسیلا تحصیل در رشته حقوق را در مؤسسه معتبر «گریز این» لندن به پایان رساند.
عکس بنیامین نتانیاهو
فرزندان بنیامین نتانیاهو
سارا و بنیامین نتانیاهو دو پسر به نامهای یائر (زاده ۲۶ ژوئیه ۱۹۹۱) و اوور (زاده ۱۰ اکتبر ۱۹۹۴) دارند. یائر پس از خدمت در واحد سخنگویی ارتش اسرائیل، دانشجوی دانشگاه عبری اورشلیم است. اوور نیز پس از خدمت در واحد اطلاعات نظامی، در جنبش پیشاهگان اسرائیل به فعالیت داوطلبانه مشغول است و در سال ۲۰۱۰ مقام سوم مسابقات ملی تلمود در سطح بینالمللی را کسب کرده است.
بچه های بنیامین نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو از سه ازدواج خود صاحب سه فرزند است که هر کدام در زمینههای متفاوتی فعالیت و تخصص دارند. نوا نتانیاهو-راث، دختر اول او و فرزند مریم ویزمن، روانشناس بالینی است و به عنوان مشاور پدرش در دوره نخستوزیری نقش موثری ایفا کرده است. او زندگی خانوادگی پایداری دارد و در محلهای ارتدوکس در اورشلیم سکونت میکند.
یائر نتانیاهو، فرزند بزرگتر از ازدواج کنونی، شخصیتی فعال در عرصه سیاسی و رسانهای است که در دانشگاههای معتبر اسرائیلی تحصیل کرده و با وجود نقدهای فراوان، تاکنون به طور رسمی وارد سیاست نشده است. آورن نتانیاهو، فرزند دیگر از همسر کنونی، با تحصیلات در رشته تاریخ و باستانشناسی در دانشگاههای عبری اورشلیم و آکسفورد، نشاندهنده توجه خانواده به تحصیلات عالی است.
همچنین سابقه خدمت نظامی وی در واحد اطلاعات ارتش اسرائیل و کسب مقام قهرمانی در مسابقات ملی تلمود، نمادی از پیوند بین فعالیتهای فرهنگی و نظامی در نسل جدید نتانیاهو است.
نتانیاهو عمل جراحی
از حدود سال ۲۰۰۳، نتانیاهو به بیماری بلاک دسته راست قلب (Right Bundle Branch Block یا RBBB) مبتلا بوده است.
در تاریخ ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۳، یک دستگاه تنظیمکننده ضربان قلب (پیسمیکر) در بدن او کاشته شده است.
در مارس ۲۰۲۴، یک فتق (هرنیا) در بدنش تشخیص داده شده است.
در دسامبر ۲۰۲۴، به دلیل عفونت دستگاه ادراری ناشی از بزرگ شدن پروستات، پروستات او برداشته شده است.
⏬مقالات پیشنهادی⏬
میانگین سنی بازیکنان فوتبال در آسیازندگی امین اسماعیلنژادمشکلات خانوادگی راجر فدرر